آسیب های عاطفی و روانی ناشی از یک رویداد بسیار استرس زا است که باعث ناتوانی شدید در عملکرد روزانه می شود. این ممکن است شامل رویدادهایی مانند حمله فیزیکی، آزار عاطفی یا کلامی، یک وضعیت پزشکی تهدید کننده زندگی، یک اقدام وحشتناک یا یک فاجعه طبیعی باشد. احساس درماندگی، عصبانیت، ترس، کابوس، سردرگمی، از دست دادن حافظه و رفتارهای اجباری برخی از علائم مرتبط با تروما هستند. روش‌های درمانی متعددی وجود دارد که می‌تواند به کاهش علائم و نشانه‌های مرتبط با تروما کمک کند تا فرد یک زندگی سالم و موفق را تجربه کند.

رویکردهای درمان تروما

درمان شناختی رفتاری افکار منفی مرتبط با تجربه آسیب زا و احساسات منفی مرتبط با آن را هدف قرار می دهد تا فرد را نسبت به محرک های مربوط به تروما حساسیت زدایی کند. این تکنیک با آموزش دادن به فرد در مورد علائم خود و آموزش تشخیص دلیل پشت این علائم آغاز می شود. این فرآیند شناختی اولیه به فرد این امکان را می دهد که رویدادها و علائم آنها را تصدیق کند و از طریق اصلاحات رفتاری، برای رهایی از احساسات غیرمنطقی در مورد رویداد آسیب زا تلاش کند. سپس می توان آنها را با افکار دقیق تر و کمتر منفی جایگزین کرد. طی یک سری جلسات متعدد، از فرد خواسته می شود تا رویداد آسیب زا و پیامدهای آن را تصور و توصیف کند و بر روی تداعی های منفی تمرکز کند تا زمانی که اضافه کاری از بین برود. تکنیک های آرامش در طول جلسات آموزش داده می شود و تکالیف به فرد محول می شود تا بتوانند در خارج از جلسات درمانی خود مقابله با محرک های اضطراب خود را تمرین کنند. عناصر رایج درمان شناختی رفتاری عبارتند از:

• مواجهه درمانی، تکنیکی است که در آن فرد برای غلبه بر پریشانی خود بدون هیچ خطری در معرض محرک های تروماتیک ترسناک قرار می گیرد.


• ایفای نقش


• آموزش نحوه تنفس به افراد برای مدیریت اضطراب و استرس


• آموزش افراد در مورد واکنش های عادی به تروما

حساسیت زدایی و پردازش مجدد حرکات چشم (EMDR) یک روش درمانی هشت مرحله ای است که توسط درمانگران استفاده می شود. EMDR شامل مواجهه های کوتاه و منقطع با رویداد آسیب زا، ردیابی حرکت چشم، و یادآوری احساسات و عواطف مرتبط با رویداد آسیب زا است. درمانگر تعیین می کند که کدام حافظه آسیب زا را ابتدا تحریک کند و از فرد می خواهد که این خاطره خاص و علائم مرتبط را در ذهن داشته باشد. فرد به صورت بصری دست درمانگر را در حالی که به صورت افقی به جلو و عقب در میدان دید فرد حرکت می کند، ردیابی می کند. این رویکرد حرکت سریع چشم اجازه می دهد تا تداعی های درونی جدیدی شکل بگیرد تا فرد بتواند خاطرات و احساسات مزاحم را در سطح عاطفی پردازش کند که در آن توانمندی و قدرت جایگزین ترس و خشم می شود. به جای احساس ناراحتی یا ترس از رویداد گذشته، فرد برای غلبه بر چنین رویداد آسیب زا احساس قدرت می کند. زخم عاطفی باز شده به زخمی از قدرت تبدیل می شود.

درمان EMDR شامل تمرکز بر تجربه آسیب زا گذشته، محرک های امروزی آن و احساسات مرتبط با آن است. این به شما کمک می کند تا مهارت ها و فرآیندهای فکری مورد نیاز برای مبارزه با این احساسات منفی در آینده را توسعه دهید تا از تکرار مجدد این اقدامات جلوگیری کنید.